Jedno na 650 dzieci rodzi się z wadą układu moczowego ‒ to najczęstsze wady wrodzone występujące u noworodków. Często nie wywierają wpływu na jakość życia dziecka, jednak niekiedy mogą przyczyniać się do istotnych zaburzeń. Kiedy podejrzewać u dziecka wady układu moczowego? Czy dzisiejsza medycyna zna sposób ich leczenia? W tym artykule znajdziesz odpowiedzi!
Jakie są najczęstsze wady wrodzone układu moczowego?
Na układ moczowy składają się nerki, moczowody, pęcherz i cewka moczowa. Wady wrodzone układu moczowego mogą dotyczyć każdego z tych narządów. Nie poznano dotychczas jednej przyczyny ich powstawania. Zdarza się, że towarzyszą zespołom wad, natomiast znacznie częściej występują spontanicznie. Dotychczas opisano następujące wady:
- nerek ‒ brak nerki, zmniejszenie lub zwiększenie ich rozmiaru, nieprawidłowe położenie w jamie brzusznej;
- moczowodów ‒ zwężenie, zdwojenie, nieprawidłowa lokalizacja pęcherzowego ujścia moczowodu;
- pęcherza ‒ brak pęcherza, uchyłki, wynicowanie (pęcherz moczowy w chwili urodzenia znajduje się poza jamą brzuszną);
- cewki moczowej ‒ zastawka części tylnej, spodziectwo.
Odpływ pęcherzowo-moczowodowy jest najczęstszą wadą układu moczowego i polega na wstecznym odpływie moczu z pęcherza, przez moczowód, do nerki. Może to powodować martwicę tkanki nerkowej, następnie jej niewydolność.
Kiedy lekarz podejrzewa wady układu moczowego?
Podejrzenie wady wrodzonej układu moczowego można wysunąć już w trakcie ciąży.
Natomiast u dziecka należy wykonać badania w tym kierunku, gdy występują następujące objawy:
- zakażenia układu moczowego;
- nietrzymanie moczu;
- ból przy oddawaniu moczu;
- zahamowanie wzrastania;
- utrata apetytu;
- ból brzucha;
- utrzymujące się osłabienie, utrata masy ciała.
Jak diagnozuje się i leczy wady wrodzone układu moczowego u dzieci?
USG układu moczowego u dzieci jest podstawową metodą diagnostyki wad wrodzonych. W przypadku wątpliwości badającego, badania obrazowe można poszerzyć o:
- urografię;
- cystouretrografię mikcyjną;
- scyntygrafię;
- tomografię komputerową;
- rezonans magnetyczny.
Diagnostyką i leczeniem wad wrodzonych układu moczowego zajmują się pediatrzy, nefrolodzy dziecięcy oraz chirurdzy dziecięcy. Dzięki rozwojowi medycyny możliwe jest również usuwanie wad wrodzonych w życiu płodowym, w czym specjalizują się lekarze położnicy i perinatolodzy. Jeśli tylko jest taka możliwość, wada układu moczowego jest usuwana operacyjnie, aby zapobiec jej późnym konsekwencjom, w tym także niewydolności nerek. Jeśli nie ma takiej możliwości, stosuje się leczenie odbarczające nerkę, aby zahamować rozwój niewydolności lub leczenie nerkozastępcze, gdy nerki utracą swoją funkcję.
Po zakończeniu leczenia wad układu moczowego u dziecka należy pozostawać pod opieką specjalistów i ściśle stosować się do ich zaleceń. Niewydolność nerek rozwija się latami, nie dając objawów, a kiedy nastąpi ‒ jest niestety nieodwracalna, dlatego warto jej zapobiegać.
Leave a Reply